W 1998 roku 42% piętnasto- i szesnastolatków w Islandii miało doświadczenia bycia upitym w poprzednim miesiącu.

17% używało marihuany, a 23% z nich paliło codziennie.

Przez kilka lat realizowany był duży systemowy program naprawczy, który doprowadził do spektakularnych zmian.

W 2014 roku jedynie 5% piętnasto- i szesnastolatków zgłosiło upojenie alkoholem w poprzednim miesiącu, 7% używało marihuany, 3% codziennie. 

 

Program naprawczy składał się z kilku elementów:

 

1. Rodzina: rodzice byli edukowani na temat roli spędzania z ich dziećmi czasu nie tylko z perspektywy jakości ale też ilości. Ustalenia zostały sformalizowane w postaci umowy. 

 

2. Zajęcia pozaszkolne i sportowe: w całym kraju zwiększono budżet dla klubów sportowych, muzycznych, artystycznych, tanecznych i innych (rodziny w trudniejszej sytuacji ekonomicznej otrzymały bony rekreacyjne na opłacenie zajęć).

 

3. Wpływ grupy: prawo zmieniono tak, by tylko osoby powyżej osiemnastego roku życia mogły kupować tytoń, a tylko osoby powyżej dwudziestego roku życia mogły kupować alkohol. Zakazano reklamy tych produktów. Dzieciom poniżej szesnastego roku życia zabroniono przebywania na zewnątrz po godzinie 22:00 w zimie i po północy w lecie.

 

Cały program był oparty na więziach międzyludzkich, stawianiu granic i udostępnieniu młodzieży korzystnych i atrakcyjnych alternatyw.

 

 

Kristjansson, A. L., Signfusdottir, I. D., Thorlindsson, T., Mann, M. J., Sigfusson, J., Allegrante, J. P. (2016). Population trends in smoking, alcohol use and primary prevention variables among adolescents in Iceland, 1997-2014, Addiction, 111, 645-52.